3 Blauwoog
Zoals iedereen weet is blauw de kleur van het bedrog. Licht blauw is van het kleine bedrog en donkerblauw is meer van de professionele bedrieger. Meerdere gezegdes bevestigen dit. Zo heb je de blauwe kiekendief, een dief dus. Een zaak blauwblauw laten klinkt echt niet eerlijk. Wat te denken van een blauwe boon, zich blauw ergeren en iemand bont en blauw slaan. Mij dunkt dat het duidelijk is dat blauw geen goede naam heeft.
Het is zaterdagmorgen na de eerste Schònvrowkesôvund aller tijden. In de stoet, die de Prins gaat afhalen, loopt mijn vrouw mee die een oog verbergt achter een oogschelp met gaatjes erin. Menige vrouw die haar kent, en dat zijn er vele, vraagt haar wat er toch wel aan de hand is en wat er gebeurd is. Gisteravond had ze dat oogletsel toch nog niet! Haar antwoord klinkt zielig en in is zonder schaamte: ”Ik was te laat thuis gisteravond!” Haar stem en lichaamstaal geven duidelijk aan dat zij slachtoffer is van een echtelijke ruzie en dat haar oog hiervan de dupe is.
Zij ontvangt erg veel medelijden en meeleven. Meewarig en met totaal ander medelijden kijken de vragenstelsters mij aan. Ik hoor ze denken: “Nou, Graârd, dit hebben wij van jou nooit verwacht. Jij bent altijd heel anders bij ons overgekomen”. Me verdedigen heeft net zoveel zin als praten tegen een hele bos vergeet-mij-nietjes.
’s Middags is de schelp verdwenen. Aan haar oog is van enig letsel helemaal niets te zien. Zij heeft helemaal geen blauw oog. Het is de zuiverste misleiding.
Ik kijk later nog eens diep in haar ogen. Het zijn blauwe en ze stralen met bedrieglijke pret.
Ykcul