9 Winkelen bij Sloekes
’t Komt steeds dichterbij. De spanning loopt alsmaar op. Het kriebelt iedere keer meer! Onrustig en nerveus lees ik de carnavalskrant. De carnavalskrant is het ultieme signaal dat het niet ver meer is: carnaval!
Deze week kreeg ik nog sterker zin in carnaval toen ik langs het “nieuwe” winkeltje van Sloekes, op de hoek van de Beekstraat met de Berg, kwam. Het hangt vol carnavalskleren. Dan moet ik er een bezoekje brengen. Dan wil ik per se even snuiven aan de carnavalssfeer die daar hangt.
Als je hier naar binnen gaat, ben je er nog niet weg.
Zo kwam ik te weten dat Miej Sloew eigenlijk Grarda Sloekes is. Miej Sloew was de houdster van het winkeltje op de hoek van de Berg met de Weverstraat. Later is zij opgevolgd door dochter Grarda. Sinds een jaar of tien handelt ze vanuit het pand “schuin tegenover”.
Maar Grarda Sloew of Sloekes heet helemaal niet zo. Net zomin als Miej zo heette. Grarda heet Van Roosmale en haar man is Harrie Sanders. Zelf zegt ze dat zij Grarda Sanders – van Roosmale – Sloekes heet. Zij voegt Sloekes, en geen Sloew, toe omdat het winkeltje in Nuenen op die manier bekend is.
Dan komen we toch nog tot het bewonderen van de collectie carnavalskleren. Er hangen indianenpakken, Zorrocapes, verpleegstersuniformen, boerenkielen, clownspakken, enz. enz. Het is een feest om naar te kijken en er over te fantaseren. Grarda helpt mijn fantasie op een bijzondere manier. Over elk pakje weet zij een boel te vertellen en dat doet zij dan ook prompt. Een aansporing hiertoe is volkomen overbodig. Na een uur weet ik alles over patronen, stoffen, maten, vermaken, naaien en nog veel meer.
Mijn bezoekje is een heel bezoek geworden, waaraan ik met plezier terugdenk.
Om iets van de carnavalssfeer mee te nemen koop ik strooisnippers en van die gooislingers.
Ykcul