'n Mâger pèrdje strómpelt dur de strôtMi'n dikkónt óp z'n rug hit'ie 't kôdGin draf of galopMi dè méns 'r óp"Èèrm Pèrdje kumt 'r èn" wier prómpt de prôt

Van ’n gruupke ópgeschoote jóng Waâr der inne die ’n liejke zóng Z’n toon waâr nie vâst    Hèij ha dan ók lâst             Van de rèèst die èn z’n lippe hóng

De lóngarts kón ‘m gezónd verklâre No weeke óp de inténsif câre Hèij genoot inténs Wâr ’n gelukkig méns Hèij gaf de lóngarts ’n doos siegâre

Ne leraâr deej ’n proef veur in de klas Mi veul slangen, vuur én glas Er kwamp ne knal Schèèrve óveral Zoo stugg’t écht nie in Bienas

’n Koej graâst vreedig in de wèèj En geniet van al dè gruujne grèèj Kumt ‘r ne gèèle stier Die wul ânder plezier Loejt de koej nor hem: ”Óp oewe kèèj!”

Pôter Gerardus bèijnaâm De Vroome Hèwt zich goewd èn de reegels van Roome Stréng in de lêr Vólóp celibatair Mèr snaâchs hittie natte droome

Èn de oever van de Klèèn Dómmel Piknikte ’n groote dikke schómmel Ze aât tompoeze Snoep, sjeklâ én soeze Mèr thuis wâr ’t een én al rómmel

Kees hunkert heejvig nor ‘t nêjjôr ’t Is h’m te leeg zónder mekôr Afstand hèèwe is troef Gin knuffels geeve droef Di makt di jôr veul én veul te zwôr

t Snuwklùkske hi iejtwa verleejge Z’n knùpke bóvvegrónds gekreejge Mèr gin wit vlùkske Vélt óp ‘t klùkske Alinnig wa triestigge reejge  

Ne stoere boerezoon van de Bikstrôt  Verkópt stèèrke verhâle én klètsprôt Soms zén die wor, dik nie Zèèlf gleuve duut ie die Vur zén gehoor is‘t ’n mieterse uijtlôt  

Mi léntekriebels in hun gemoewd Zôchte ze moj bloejend zómmergoewd Veul plèntjes bekeejke De bluumkes vergleejke Toch wir graânieums: “Die doewn’t âlt goewd”

Ne kwieke muuziekant in WètteLeeft zich uit in rètteketètteZ’n noote zén valsSpult de mars ás walsZoo is’t immel, now witte dètte

Hèij schuifelt mi ne stok dur de strôt ’t Gòt ‘m te slap dè makt ‘m kôd Hèij kaffert en tiert Foetert ók én sniert: “Ik kom zoo vur de ôvundklok te lôt  

Kees en Truus speule saâme ténnis Zèij doewn dè mistal zónder sténnis Dan spult Cees 'n lob Truus érgert de flop Én sneert: "Goewd dè die nie van mén is"

In’t Éckartse Bos stón nen hèlligge bóm Mi driej stamme wees die nor ’t himmeldóm ‘n Zaâg deej her wêrk Mi lak én de kêrk Vur pestoor én volgers blif énkel gegróm

No ’n schif deur dur mi ’n rinkeltje Stòdde midde in Miej Sloews winkeltje Zónder iejt te koope Gòdde dôr nie loope Miej zi dan howdoe mi ’n twinkeltje

Ne roekeloowze knul uit Gèèrve Docht flink van z’n oom te gòn èèrve Kôcht, vur goej tips dóf, ’n sleej óp de póf Mèr suikeroom wó mèr nie stèèrve  

Zén wéérk go mén klèèn pètje te boove Van die’n DTP’er ùt Èijndoove Hèij méngt tékst én plotjes Dè lupt bèij h’m vlotjes Én lit’r ne Dreijhornickels te loove

Ás misdiender baâd hèij hul nètjes Deevoot de Latijnse gebèdjes Góng nor ’t seejmienôr Blif nie al te lang dôr Én  wier diender mi pliesiepètjes

De verwaande Willemke van BuureKrig ’t hul errig te verduureZen hog in d’n bolWier vriende te dolZe linnen ‘m spuls in de luure